کلینیک تهرانی

درمانگاه بیماریهای نشیمنگاهی

کلینیک تهرانی

درمانگاه بیماریهای نشیمنگاهی

درمان بواسیر کیست مویی شقاق فیستول زگیل مقعدی آبسه مقعدی

۴ مطلب در بهمن ۱۳۹۸ ثبت شده است

  • ۰
  • ۰

اگر درک و آگاهی درستی از علائم کیست مویی داشته باشید می توانید در بهترین زمان ممکن برای درمان آن اقدام نمایید و درد و رنج هایی که برای درمان کیست مویی معمول و رایج می باشد را تحمل نکنید.

دلایل بروز کیست مویی

کیست مویی یا به اصطلاح همان برگشت مو به بافت های داخلی بدن از جمله بیماری های خوش خیم بر روی پوست بدن می باشد که به دلایل مختلفی به وجود می آید.

دلایل بروز کیست مویی

اگر با دلایل بروز کیست مویی آشنا باشید در هنگام وجود یک توده ی بدون درد که از علائم کیست مویی می باشد، به راحتی از کنار آن نمی گذرید تا بیماری پیشرفت کرده و علائمی اصلی خود را بروز دهد. مهم ترین و شایع ترین دلیل به وجود آمدن کیست مویی را می توان عدم تحرک و نشستن به مدت طولانی و متناوب در یک مکان دانست. به همین دلیل است که افرادی مانند رانندگان و کارمندان بیشتر در خطر ابتلا به کیست مویی قرار دارند.

کسانی که از اضافه وزن و یا چاقی مفرط رنج می برند نیز بیشتر از دیگران مستعد ابتلا به این بیماری هستند. علاوه بر موارد بالا بیماری کیست مویی بیشتر در مردان و البته مردانی که موی روی بدن آن ها پرپشت است رخ می دهد. همچنین تحقیقات مختلف عامل ژنتیک و ارثی بودن را نیز در ابتلا به کیست مویی به عنوان یک عامل موثر معرفی کرده است.

علائم کیست مویی

کیست مویی به عنوان یک بیماری خوش خیم در ابتدا علائم خاصی ندارد و تنها به صورت یک توده ی بدون درد خود را نشان می دهد. با توجه به اینکه توده یا کیسه ی کیست مویی مستعد جمع شدن عفونت می باشد، اگر در زمان ایجاد توده ی مورد نظر متوجه بروز کیست مویی نشده و برای درمان آن اقدام نکنیم، به مرور زمان کیست مویی به شکل آبسه درآمده و علائم مختلفی را از خود نشان می دهد. با توجه به میزان پیشرفت این بیماری، علائم کیست مویی با هم متفاوت می باشند.

درد شدید در ناحیه ی پایین کمر از علائم کیست مویی

کیست مویی در پایین ترین ناحیه کمر و بالاتر از دنبالچه به وجود می آید. پس از اینکه عفونت در داخل کیسه ی مورد نظر جمع شود، فرد در این ناحیه احساس درد شدیدی دارد. این درد تا حدی شدید و غیر قابل تحمل است که می تواند فرد را از انجام کار های شخصی و روزانه ی خود بازدارد. افرادی مانند رانندگان اگر به کیست مویی دچار شوند، نشستن و یا حتی ایستادن در محیط های مختلف را نیز نمی توانند به راحتی و بدون درد انجام دهند.

قرمزی و ایجاد سوراخ های ریز

علائم کیست مویی

بعد از اینکه عفونت به طور کامل درون کیست مویی جمع شد، یکی دیگر از علائم کیست مویی یعنی قرمزی و التهاب ناحیه ی مورد نظر خود را نشان می دهد. کیست مویی معمولاً همراه با سوراخ های ریز روی بدن قابل تشخیص می باشد. علاوه بر این زمانی که پوست اطراف کیست مویی قرمز شود در برخی از موارد زخم هایی نیز در اطراف کیست مویی مشاهده شده است.

خروج ترشحات خونی و چرکین یکی از بدترین علائم کیست مویی

شاید درد و یا قرمزی پوست را بتوان به نحوی در مورد علائم کیست مویی تحمل نمود اما زمانی که ترشحات خونی و چرکین همراه با بوی بد از کیست بیرون می آید می تواند از نظر روحی و روانی فرد را بسیار آزار دهد. بسیاری از افراد برای رهایی از این بوی بد مجبور می شوند به صورت روزانه استحمام نمایند. البته حمام آب گرم یکی از مواردی است که می تواند در کاهش درد کیست مویی و رها شدن از این بوی بد بسیار موثر و مفید باشد.

تب خفیف از علائم کیست مویی

با توجه به اینکه عفونت می تواند در بدن فرد باعث کاهش درجه ی ایمنی بدن شود، در موارد بسیار نادری، کیست مویی بعد از پیشرفت و تشکیل عفونت با تب خفیف همراه می شود. متاسفانه بسیاری از افراد با خود درمانی های رایج امروزه، این مورد از علائم کیست مویی را به بیماری های دیگر ربط می دهند و همین امر می تواند علاوه بر عقب افتادن درمان کیست مویی باعث ایجاد مشکلات دیگر در بدن آن ها نیز شود.

از دیگر علائم کیست مویی که می تواند در تشخیص این بیماری به افراد کمک نماید می توان به مو های بیرون آمده از کیست و رطوبت در پایین کمر اشاره نمود. علائم کیست مویی کار را برای تشخیص آن آسان می کنند و همین امر باعث می شود تا به محض مراجعه به دکتر متخصص و شک به بروز کیست مویی، آزمایش های لازم برای اطمینان از ابتلا به این بیماری  جهت درمان آن از روش های مختلف صورت می پذیرد.

روش های درمانی کیست مویی

با توجه به پیشرفت علم امروزه می توان از روش های نوینی مانند لیزر برای درمان کیست مویی استفاده نمود. لیزر به دلیل مزایایی که دارد به عنوان یک روش محبوب برای درمان کیست مویی بین بیماران شناخته می شود. این روش درمانی زمانی که متوجه درد و مراقبت های ویژه ی بعد از عمل جراحی برای کیست مویی شویم، می توان بیشتر مورد استقبال قرار بگیرد.
هر چند بعد از درمان کیست مویی از طریق روش لیزر نیز باید مدتی مراقبت های ویژه را انجام داد تا به سلامتی کامل برسیم. علاوه بر لیزر می توان از روش های جراحی نیز استفاده نمود.

جراحی برای درمان این بیماری به دو صورت باز و بسته انجام می شود. در روش جراحی باز، جای عمل و گودال روی پوست فرد که جای کیست مویی می باشد، باز می ماند تا لایه های پوستی اطراف بد از مدتی آن را پر کنند. در این روش چرک و خون تا مدتی از محل عمل خارج می شود و همین امر می تواند مراقبت های این روش را بسیار زیاد کند.

در روش عمل جراحی بسته از بخیه برای بسته شدن جای عمل استفاده می کنند و بعد از مدتی که زخم مورد نظر بهبود پیدا کرد بخیه ها را باز می کنند. معمولاً پزشکان از آنتی بیوتیک ها، قرص و یا پماد چرک خشک کن برای عدم عفونت محل زخم در روش های جراحی استفاده می کنند. روش های درمان خانگی نیز می توانند برای کاهش درد و یا جلوگیری از عفونت عمل جراحی موثر باشند. از جمله روش های خانگی برای این کار می توان به استفاده از روغن کرچک، روغن درخت چای، سیر، عسل، سرکه ی سیب و … اشاره نمود.

 

درمان کیست مویی

 

 
  • کلینیک تهرانی
  • ۰
  • ۰

کیست مویی چیست و چه علائمی دارد؟ این سوالی است که شاید بیشتر مردها در هنگام احساس درد در ناحیه ی کمر خود می‌پرسند و به دنبال پیدا کردن جواب مناسبی برای آن هستند. آشنایی با این بیماری باعث می‌شود تا درمان به موقع آن توسط افراد صورت گرفته و کمترین خطری آن‌ها را تهدید نکند.

کیست مویی چیست ؟

اگر بخواهیم راحت ترین پاسخ را به سوال کیست مویی چیست ارائه کنیم، می‌توانیم بگوییم موهایی که در ناحیه‌های مختلف بدن به دلایل مختلفی نمی توانند به سطح پوست برسند و به عبارتی به داخل لایه‌های پوست بر می‌گردند، باعث ایجاد پدیده ای به نام کیست مویی می‌شوند. کیست مویی بیشتر در پایین کمر و بین دو باسن تشکیل می‌شود.
نزدیک بودن مکان تشکیل کیست مویی به مقعد باعث می‌شود تا بسیاری از جوانان و نوجوانان در روز‌های اولی که احساس درد می‌کنند، این بیماری را با افراد دیگر و حتی پزشک متخصص در میان نگذارند و به دنبال راه‌های دیگری برای شناخت کیست مویی باشند.


دلایل بروز کیست مویی

 


با توجه به اینکه کیسه کوچک پوستی که با کیست پیلونیدال نیز شناخته می‌شود، مستعد عفونت می‌باشد، عدم رسیدگی به آن می‌تواند خطراتی مختلفی را برای پوست و نواحی اطراف آن داشته باشد. کیست مویی به دلایل مختلفی روی می‌دهد و علامت‌های خاص خود را نیز دارد. مرد‌ها و کسانی که مو‌های مجعد و پیچیده دارند، بیشتر در خطر ابتلا به کیست مویی قرار می‌گیرند و باید حتما نکات مختلف در پیشگیری از بروز این بیماری را جدی بگیرند تا بتواند خطر احتمال ابتلا به آن را پایین بیاورند. بیماری کیست مویی کاملاً خوش خیم بوده و از طریق جراحی و دیگر روش‌های درمانی که در ادامه به آن‌ها اشاره می‌کنیم به طور کامل از بین می‌رود ولی باید جهت جلوگیری از آسیب به بافت‌های پوستی به موقع برای درمان آن اقدام نمود.

دلایل بروز کیست مویی چیست ؟

محققان و متخصصان در علم پزشکی، دلایل مختلف زیادی را برای بروز کیست مویی بیان نموده اند که با توجه به طبیعت هر فرد می‌تواند با هم متفاوت باشد. همانطور که در بالا گفته شد، یکی از مهم ترین دلایل بروز این بیماری پر مو بودن افراد می‌باشد.

کیست مویی یا سینوس پیلونیدال

زمانی که مو‌های بدن فرد زیاد باشد سطح پوست برای رشد آن‌ها کاهش پیدا کرده و همین عامل باعث می‌شود تا این مو‌ها با کوچکترین علائمی برای بروز بیماری، کیست مویی را ایجاد نمایند. اگر مو‌های بدن فرد حالت مجعد داشته باشد احتمال بروز این بیماری در آن‌ها بسیار بیشتر است. اما بهتر است فکر خود را کمتر مشغول این دلایل کنید و به دلیل اصلی کیست مویی، یعنی نشستن‌های طولانی مدت اشاره کنیم. با توجه به اینکه بیماری کیست مویی یا پیلونیدال برای اولین بار در جنگ جهانی دوم بین رانندگان جیپ مشاهده شده است، به آن بیماری رانندگان نیز گفته می‌شود.

به همین دلیل است که امروزه رانندگان و کسانی که در محیط کاری خود با توجه به نوع کارشان، مجبورند ساعت‌ها روی میز و صندلی‌ها بنشینند، بیشتر در خطر بروز کیست مویی قرار دارند. این افراد ضمن رعایت اصول پیشگیری از بروز کیست مویی بهتر است در کار خود تنوع داشته باشند و از نشستن‌های طولانی مدت پرهیز نمایند. چاقی دیگر علتی است که در بررسی ایجاد کیست مویی  باید به آن به عنوان یکی از عوامل بروز این بیماری اشاره کنیم.

افرادی که چاق هستند معمولاً به دلیل اضافه وزنی که دارند، تحرک کمتری دارند و همین عامل باعث می‌شود تا کیست مویی در ناحیه ی پایین کمر و بالاتر از دنبالچه در آن‌ها تشکیل شود. علاوه بر این افراد چاق به دلیل تعریق همیشگی این ناحیه بیشتر از دیگران در خطر بروز کیست مویی قرار دارند. بسیاری از محققان با بررسی دلایل بروز کیست مویی در افراد مختلفی که به این بیماری مبتلا شده اند، از ارثی بودن و سوابق خانوادگی به عنوان یکی دیگر از دلایل این بیماری نام برده اند. به همین دلیل کسانی که در خانواده ی خود سابقه ی کیست مویی دارند، باید حتما بیشتر به دنبال کیست مویی چیست بروند و روش‌های پیشگیری از بروز کیست مویی را جدی تری بگیرند. از دیگر دلایل بروز کیست مویی می‌توان به پوشیدن لباس تنگ، عدم رعایت بهداشت در آن نقطه از بدن، تغییرات هورمونی سن بلوغ، سوراخ مادرزادی که در دنبالچه دیده می‌شود و … اشاره نمود.

علائم کیست مویی چیست ؟

در بررسی اینکه کیست مویی چیست باید به علائم این بیماری نیز توجه شود تا بدانیم چه زمانی برای درمان آن باید اقدام کنیم. معمولاً کیست مویی به شکل یک کیسه ی کوچک پوستی دیده می‌شود که از طریق سوراخ هایی به سطح بدن راه پیدا می‌کند. اگر مجراهای سوراخ‌های ایجاد شده روی سطح پوست بسته باشند، با تجمع ترشحات چرکی در زیر سطح پوست، احتمال ابتلا به آبسه بسیار زیاد می‌شود. در بسیاری از موارد تا قبل از ایجاد عفونت در ناحیه ای که کیست مویی ایجاد شده است، هیچ علائمی به جز سوراخ‌های ریز سطح پوست دیده نمی شود.

در افرادی که مو‌های پرپشت و بلندی در این ناحیه دارند، حتی تشخیص این سوراخ‌ها نیز سخت بوده و به محض احساس درد باید به پزشک متخصص مراجعه نمایند. احساس درد یکی از مهم ترین علائم کیست مویی، می‌باشد که می‌تواند فرد را از انجام کار‌های شخصی و روزانه ی خود نیز باز دارد. علاوه بر این پس از بروز عفونت در کیست مویی، علائمی مانند قرمزی و ورم نیز مشاهده می‌شوند. در این زمان معمولاً افراد با لمس کردن ناحیه ی مورد نظر یا تماس آن با اشیاء خارجی احساس درد شدیدی دارند.

اگر برای درمان به موقع کیست مویی اقدامی از طرف فرد صورت نگیرد، بعد از مدتی عفونت به شکل مخلوطی از خون و چرک از سوراخ‌های ایجاد شده خارج  می‌شود. این عفونت چرکین همراه با خون، معمولاً بوی بدی نیز دارد و باعث می‌شود تا فرد برای رهایی از این بوی بد به صورت روزانه استحمام کند. در برخی از موارد نیز برای کسانی که به کیست مویی دچار شده اندف تب خفیف نیز به عنوان یکی از علائم در نظر گرفته شده است.

درمان کیست مویی

بعد از پاسخ مناسب برای سوال کیست مویی چیست باید به سراغ روش‌های درمان آن برویم. هر چند افرادی که به کیست مویی دچار شده اند باید از روش‌های مختلف مانند حمام آب گرم برای کاهش درد استفاده نمایند، اما برای درمان کیست مویی می‌توان از مصرف آنتی بیوتیک‌ها یا جراحی استفاده نمود. یکی از مهم ترین مواردی که در مورد سوال کیست مویی چیست باید به آن اشاره نمود، مراجعه ی به موقع به پزشک متخصص برای درمان این بیماری می‌باشد که علاوه بر درد و ناراحتی می‌تواند عوارض مختلف دیگری نیز در پی عفونت کردن آن ناحیه داشته باشد.

برای عمل جراحی کیست مویی باید ابتدا به میزان پیشرفت بیماری توجه نمود. اگر در محل کیست مویی عفونت تجمع پیدا کرده باشد باید ابتدا در این ناحیه برش هایی زده شود تا پس از خارج شدن کامل عفونت، عمل جراحی و خارج کردن کیست مویی از بافت‌های داخلی مو انجام بگیرد. اما زمانی که عفونت کیست مویی هنوز به وجود نیامده باشد می‌توان عمل جراحی را با بی حسی موضعی شروع نمود. جراحی برای درمان کیست مویی معمولاً به دو روش باز و بسته صورت می‌گیرد.

روش جراحی باز

در روش عمل جراحی باز بعد از خارج کردن کیست مویی از بدن، روی پوست باند هایی قرار داده شده و جای عمل بخیه زده نمی شود. بعد از مدتی که چرک و خون از این محل خارج شده و مراقبت‌های ویژه ای از بیمار صورت گرفت، محل جراحی از طریق بافت‌های اطراف پر می‌شود.

روش جراحی بسته

یکی دیگر از روش‌های جراحی که در مورد کیست مویی اجرا می‌شود، روش جراحی بسته می‌باشد. در این روش جراحی بعد از خارج شدن کیست مویی، محل جراحی با بخیه بسته می‌شود. برای اینکه بتوانیم درمان کیست مویی را به بهترین شکل و در سریع ترین زمان ممکن انجام دهیم باید مراقبت‌های بعد از عمل را جدی بگیریم تا در محل جراحی عفونت به وجود نیاید. مصرف مسکن و یا پماد و قرص‌های چرک خشک کن، می‌تواند یکی از توصیه‌های پزشک متخصص برای این دوره از درمان بیماری کیست مویی باشد. در این مطلب سعی کردیم به بررسی کامل اینکه بیماری کیست مویی چیست بپردازیم و شما را با علائم و دلایل بروز آن آشنا کنیم. با توجه به این مطالب می‌توان گفت کسانی که از شرایط بیماری کیست مویی اطلاع پیدا می‌کنند، باید حتما روش‌های پیشگیرانه مانند رعایت بهداشت، عدم نشستن در یک مکان برای مدت طولانی و مداوم، انجام ورزش‌های مختلف برای جلوگیری از کم تحرکی، کاهش وزن، رژیم غذایی مناسب و … را در نظر بگیرند تا بتوانند درصد احتمال ابتلا به این بیماری را در بدن خود کاهش دهند.

  • کلینیک تهرانی
  • ۰
  • ۰

فیستول مقعدی، مجرایی غیر معمول میان فضای داخل کانال مقعد و سطح پوست آن است. این بیماری می تواند به علت عفونت اطراف مقعد و انباشته شدن چرک اطراف آن بوجود بیاید. چرک می تواند در پشت سرش کانال کوچکی را ایجاد کرده و تا سطح بیرونی پوست انتشار یابد. حال سوالی که ممکن است در اینجا پیش بیاید این است که علائم فیستول چیست؟ یا از کجا متوجه شویم که به فیستول مقعدی دچار شده ایم؟ درمان فیستول چه میباشد؟

معمولا افرادی که قبلا به بیماری آبسه ی مقعدی مبتلا بوده اند و آن را به طور کامل درمان نکرده اند به این بیماری دچار می شوند. چرک و در برخی موارد، ترشحات مدفوعی می توانند از این کانال رد شده و به سطح پوست انتقال یابند. ما در مقاله ی زیر به بررسی این سوال که علائم فیستول چه میباشد؟ می پردازیم.

فیستول چه علائمی دارد

 

از چه راه هایی تشخیص دهیم که به فیستول مقعدی مبتلا هستیم؟

برخی علائم فیستول مقعدی عبارتند از:

  • وجود درد در هنگام دفع مدفوع
  • یکی از مهم ترین علائم فیستول وجود ترشحات چرکی از ۱ سوراخ یا چند سوراخ اطراف مقعد است.
  • برخورداری از یک برجستگی دردناک و سفت در زمان لمس
  • تغییر رنگ پیدا کردن پوست اطراف مقعد
  • سوزش و خارش در اطراف ناحیه ی مقعد

دلایل ایجاد فیستول

معمولا فیستول مقعدی به دنبال ایجاد یک آبسه ی مقعدی بوجود می آید و درد شدیدی نیز به دنبال دارد. علت بروز آبسه نیز بسته شدن غدد درونی راست روده است و پس از آن هم چرک ناشی از آبسه در بافت ها باعث پیدایش فیستول مقعدی می شود. از میان هر ۴ نفری که به آبسه ی مقعدی دچار شده اند، ۲ نفر از آن ها به فیستول دچار می شوند.

غالبا درمان کردن آبسه کار راحتی می باشد. این کار توسط بی حسی موضعی و در مطب پزشک انجام می شود. پزشک روی آبسه برشی ایجاد کرده و بدین وسیله چرک را خارج می نماید. چنانچه آبسه به طور کامل درمان نگردد، می تواند به فیستول منجر شود.

غالبا فیستولی که پس از آبسه بوجود می آید دارای نشانه های زیر است:

  • خستگی
  • احساس ناخوشی
  • تب
  • تورم در ناحیه ی مقعد

از طرف دیگر نادرترین عللی که باعث بوجود آمدن فیستول مقعد می شود ممکن است در اثر ایجاد یک بیماری مزمن باشد. برخی از این امراض عبارتند از:

  • هیدر آدنیت چرکی
  • بیماری کرون
  • دیورتیکولیت
  • بیماری های جنسی مثل سیفلیس
  • سرطان
  • ایدز
  • زخم های ناشی از ضربه

درمان فیستول

درمان فیستول تنها با جراحی امکان پذیر است. بسته به نوع در گیری، روش های مختلف جراحی استفاده می شود. بعد از عمل، بیمار عصر آن روز و یا روز بعدی از بیمارستان مرخص می گردد.

البته امروزه عمل فیستول با لیزر نیز انجام پذیر است. در این عمل با استفاده از لیزرهای پرتوان، فیستول را بر می دارند. مراحل این نوع جراحی نیز همانند جراحی باز است.

مزایای لیزر فیستول نسبت به عمل جراحی باز

برخی مزایای لیزر نسبت به جراحی باز عبارت است از:

  • بیمار پس از عمل لیزر درد بسیار کمتری را نسبت به جراحی باز دارد.
  • لیزر عروق بریده شده در زمان عمل را ترمیم می کند. بنابراین خونریزی زمان عمل تا حد زیادی کاهش می یابد.
  • لیزر یک نوع عمل سرپایی است و معمولا بدون بیهوشی انجام می شود.
  • بیمار بعد از عمل تنها به یک شب استراحت نیاز دارد.
  • بیمار بعد از عمل سریعتر به کار و زندگی خود برمی گردد.
  • لیزر محل جراحی را استریل کرده و موجب کاهش عفونت محل جراحی می گردد.

 

درمان فیستول با جراحی

 


مراقبت های بعد از عمل فیستول

اقدامات مراقبتی بعد از عمل جراحی فیستول شامل:

  • مصرف آنتی بیوتیک: در اشخاص سالمی که پس از عمل نشانه ای از عفونت و تب ندارند، نیازی به مصرف آنتی بیوتیک نیست. ولی ممکن است مصرف آنتی بیوتیک در برخی اشخاص مبتلا به اختلال ایمنی یا دیابت تجویز گردد.
  • رژیم غذایی ملین: فرد بعد از جراحی موظف به رعایت یک رژیم غذایی پر از فیبر است تا از یبوست وی جلوگیری گردد.
  • پرهیز از نشستن به روی زخم: برای کاهش فشار به زخم، در زمان نشستن یک بالش به زیر باسن خود بگذارید.
  • حمام نشسته آب گرم: بعد از عمل فیستول، ۳ مرتبه در روز و هر بار به مدت یک ربع حمام نشسته آب گرم بگیرید. با این کار زخم به سرعت بهبودی می یابد.
  • تعویض پانسمان: پانسمان بایستی هر چند روز ۱ مرتبه تعویض بشود. این کار بایستی توسط یک پرستار انجام بشود.
  • ویزیت پیگیری: برای پیگیری درمان بایستی به پزشک مراجعه نمایید. البته در صورت داشتن هر گونه مشکل یا عارضه ای نباید تا ویزیت بعدی صبر نمود. بلکه باید هر چه سریعتر مشکل را با پزشک در میان گذاشت.

 

مراقبت بعد از جراحی فیستول

 

عارضه هایی که پس از جراحی فیستول بایستی پیگیری شوند عبارتند از:

  • تورم یا هر گونه درد افزایش یافته
  • یبوست
  • تهوع
  • خونریزی شدید
  • حرارت ۳۸ درجه و یا بالاتر
  • عفونت
  • بی اختیاری مقعدی
  • مشکل در هنگام دفع ادرار

 

 

بنابراین بعد از عمل برای پیگیری روند درمان بایستی به پزشک مراجعه نمایید. البته در صورت داشتن هر گونه مشکل یا عارضه ای نباید تا ویزیت پزشک صبر نمایید و باید موضوع را هر چه زودتر به پزشک خود اطلاع دهید.

  • کلینیک تهرانی
  • ۰
  • ۰

فیشر مقعدی پارگی پوشش دیواره ی مقعد است که باعث درد در هنگام اجابت مزاج می شود. در این مقاله توضیح میدهیم فیشر مقعدی چیست ؟ و دلایل و علائم آن را بررسی میکنیم.

 

حال اگر این ترک یا پارگی در دیواره‌ی درونی کانال مقعد رخ دهد، شقاق یا فیشر مقعد نامیده می‌شود. فیشر مقعد یک بیماری شایع است که معمولا با دیگر اختلالات ناحیه‌ی مقعد  اشتباه گرفته می‌شود. در بیشتر مواقع فیشر مقعدی بعد از چند روز یا چند هفته درمان خانگی، درمان می شود. وآن را فیشر مقعدی کوتاه مدت یا حاد می نامند. اگر فیشر مقعد پس از ۸ تا ۱۲ هفته درمان نشود، فیشر  طولانی مدت یا مزمن  نامیده می شود. برای درمان فیشر مزمن، باید به پزشک مراجعه کنید.

فیشر مقعدی چیست

فیشر مقعدی در تمام سنین رخ می دهد.

دلیل فیشر مقعدی چیست ؟

فیشر مقعدی ناشی از آسیب به کانال مقعد است. و در شرایط زیر روی می دهد :

  • مدفوع بزرگ
  • ابتلا به یبوست  و مدفوع سفت
  • تکرر اسهال
  • زایمان هم ممکن است به دیواره مقعد آسیب بزند.

فیشر ممکن است نتیجه ی رابطه ی مقعدی یا یک جسم خارجی باشد. در برخی موارد  نیز فیشر  ناشی از بیماری کرون است.

بسیاری از کارشناسان معتقدند که تنش زیاد در دو حلقه عضلانی کنترل عضله(اسفنکترها)  ممکن است باعث فیشر  شود. اسفنکتر بیرونی مقعد آگاهانه کنترل می شود. اما اسفنکتر داخلی خیر. این عضله همیشه در معرض فشار و یا تنش است. اگر فشار زیاد باشد، باعث اسپاسم و کاهش جریان خون به مقعد و در نتیجه فیشر می شود. این فشار درمان فیشر  را سخت می کند.

علائم فیشر مقعدی چیست ؟

شما ممکن است علائم زیر را داشته باشید :

  • درد شدید، خارش یا سوزش هنگام اجابت مزاج. درد فیشر ممکن است شدید باشد. و ممکن است مختصر بوده و تا چند ساعت پس از اجابت مزاج خوب شود.
  • خارش
  • خون قرمز روشن در دستمال توالت یا چند قطره خون در کاسه توالت. خون فیشر جدا از مدفوع است. (بسیار تیره، مدفوع تیره و یا خون قرمز تیره همراه با مدفوع ممکن است نشانه ی مشکل جدی تر باشد.) اگر هنگام اجابت مزاج خونریزی دارید با پزشک مشورت کنید.

گاهی اوقات فیشر مقعد ممکن است زخم بدون درد باشد که درمان نمی شود. ممکن است همراه با خونریزی باشد اما علایم دیگری ندارد.

فیشر مقعدی چگونه تشخیص داده می شود؟

پزشک بر اساس علائم و معاینه فیزیکی فیشر را تشخیص می دهد. معاینه شامل موارد زیر است:

  • معاینه باسن
  • معاینه رکتوم دیجیتال
  • آنوسکوپی

پزشک قبل از معاینه رکتوم یا آنوسکوپی ممکن است منتظر نتیجه ی دیگر درمان ها باشد. فیشر متعدد  و یا فیشر در یک قسمت مقعد که معمولا فیشر رخ نمی دهد ممکن است نشانه ی یک مشکل جدی  باشد.

نحوه ی درمان فیشر

هدف از درمان شقاق یا فیشر مقعد نه‌تنها از بین بردن زایده و ترک ایجاد شده است بلکه در صورت وجود علت زمینه‌ای برای بیماری فیشر باید شناسایی و درمان شود. درمان بیماری زمینه‌ای گوارشی می‌تواند از تکرار فیشر جلوگیری کند. بیماری شقاق یا فیشر مقعد بسته به شدت آسیب وارده بر دیواره‌ی مخاطی مقعد و درجه‌ی پیشرفت آن می‌تواند با مراقبت‌های خانگی، انواع روش‌های دارویی و جراحی درمان شود.

اغلب فیشر های مقعدی کوتاه مدت در عرض ۴ تا ۶ هفته با روش های خانگی درمان می شوند. درد هنگام اجابت مزاج معمولا در عرض چند روز پس از شروع درمان از بین می رود.

چند راه برای کمک به بهبودی فیشر :

  • جلوگیری از یبوست : با مصرف میوه ها، سبزیجات، دانه های کامل در رژیم غذایی.  غذاهایی که غنی از فیبر هستند.
  • نوشیدن مایعات
  • ورزش روزانه
  • مکمل های فیبری :  در صورت نیاز، مکمل های فیبری مانند Benefibre یا Metamucil مصرف کنید. تمام دستورالعمل های برچسب را خوانده و انجام دهید.
  • اجابت مزاج : هنگام اجابت مزاج به خود فشار وارد نکنید.  طولانی مدت در توالت ننشینید.
  • استفاده از ملین : سعی کنید از نرم کننده های مدفوع یا ملین استفاده کنید.
  • حمام سیتز : ۲ یا ۳ بار در روز و به مدت ۲۰ دقیقه در یک وان  آب گرم بنشینید که آن را حمام سیتز می نامند و بافت پاره شده را تسکین می بخشد. در آب وان صابون، نمک یا شامپو نریزید.
  • مصرف داروهای ایمن : با دکتر خود در مورد مصرف کرم غیر تجویزی مانند اکسید روی، Preparation H، انوسول یا هیدروکورتیزون برای مدت کوتاهی مشورت کنید. این داروها به تسکین بافت مقعد کمک می کنند. اما فیبر و حمام سیتز مفیدتر هستند.

داروهای ایمن مصرف کنید. تمام دستورالعمل های مربوط به برچسب را خوانده و آن را دنبال کنید. اگر پزشک داروی مسکن تجویز کند ، طبق تجویز دارو را مصرف کنید. اگر داروهای ضد درد تجویز نکند، از پزشک بپرسید که آیا خود می توانید دارو تهیه کنید.

  • استفاده از دستمال مرطوب یا پد های دارویی

به جای استفاده از دستمال توالت، از دستمال مرطوب یا پد های دارویی مانند Preparation H یا Tucks برای تمیز کردن مقعد استفاده کنید.

 

چه اتفاقی می افتد اگر فیشر درمان نشود؟

درصد زیادی از فیشرکوتاه مدت با درمان خانگی، از جمله استفاده از نرم کننده های مدفوع یا مکمل های فیبر و حمام سیتز درمان می شود. و حدود ۴۰ درصد از فیشرطولانی مدت با داروهای خانگی درمان می شود.

اما تمام فیشر ها را نمی توان با درمان های خانگی درمان کرد. اگر فیشر  بیش از ۸ تا ۱۲ هفته طول بکشد، نیاز به دارو خواهید داشت- کرم نیتروگلیسرین، داروهای فشار خون بالا؛ قرص یا ژل، یا تزریق بوتاکس.

اگر علائم با مصرف دارو قطع نشود، ممکن است نیاز به جراحی باشد. معمول ترین جراحی، اسفنکترومی داخلی جانبی است.

  • کلینیک تهرانی